มีกลากหลายสาเหตุคุณเป็นคนประเภทไหน?

กลากมักจะเป็นผลมาจากการรวมกันของสาเหตุภายในและภายนอก

ที่สืบทอด

การถ่ายทอดทางพันธุกรรมเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดในการพิจารณาว่าบุคคลนั้นแพ้หรือไม่ผู้ป่วยโรคเรื้อนกวางหลายคนมีปัจจัยทางพันธุกรรมในระดับที่แตกต่างกันไปตัวอย่างเช่นบุคคลที่มีโรคภูมิแพ้อาจเป็นญาติระดับที่หนึ่งถึงสาม กลาก Atopic (พันธุกรรมโรคผิวหนังภูมิแพ้หรือโรคผิวหนังภูมิแพ้)

จากการศึกษาพบว่า 70% ของเด็กที่เกิดกับพ่อแม่ที่มีอาการภูมิแพ้เป็นผื่นแดงจะพัฒนาเป็นผื่นแดงผื่นหากผู้ปกครองคนใดคนหนึ่งเป็นโรคภูมิแพ้ภูมิแพ้ 50% ของเด็กจะเป็นโรคนี้ หากหนึ่งในนั้นเป็นโรคเรื้อนที่เกิดจากโรคภูมิแพ้ภูมิแพ้พี่ชายฝาแฝดของเขามีโอกาส 90% ที่จะติดโรคนี้

ผู้ป่วยเหล่านี้มักจะมี eosinophils เพิ่มขึ้นในเลือดและเพิ่มระดับ IgE ในซีรั่มและพวกเขามักจะแพ้สารก่อภูมิแพ้หลายชนิด (แพ้หลายจุด) เมื่อทำการทดสอบสารก่อภูมิแพ้

โรคที่ร้ายแรงอีกอย่างคือ Wiskott-Aldrich syndrome โรคนี้ไม่เพียง แต่มีกลาก แต่ยังมีภาวะเกล็ดเลือดต่ำและการติดเชื้อบ่อย ๆ ผู้ป่วยมักจะตายก่อนอายุ 10

การป้องกันโรคที่กำหนดโดยปัจจัยทางพันธุกรรมส่วนใหญ่เพื่อหลีกเลี่ยงการแต่งงานระหว่างญาติสนิท

การเปลี่ยนแปลงของต่อมไร้ท่อหรือโรคเกี่ยวกับอวัยวะภายใน

สตรีมีครรภ์บางรายอาจเกิดผื่นแดงเหมือนกลากคันอย่างรุนแรงและอาจเกิดจากการแพ้ฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนซึ่งมักจะหายไปหลังคลอด

โรคเกี่ยวกับอวัยวะภายในโดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อมไร้ท่อและความผิดปกติของการเผาผลาญมักเกี่ยวข้องกับกลาก

โรคเบาหวานและโรคต่อมไทรอยด์นำไปสู่อาการคันและกลากของผิวหนังได้อย่างง่ายดายและมักจะเป็นอาการแรกของโรคผู้ป่วยดังกล่าวมักจะมีอาการคันที่ผิวหนังเป็นครั้งแรกและกลากกึ่งเฉียบพลันและเรื้อรังเช่นสิวโล่และเนื้อเยื่อ hypertrophic การรักษาป้องกันอาการแพ้ทั่วไปไม่ได้ผล

นอกเหนือจากอาการคันผิวหนังและกลากยังมีอาการผิวอื่น ๆ เช่นผิวหนัง myxedema (hyperthyroidism), แผลหลอดเลือดและการติดเชื้อรา (เบาหวาน)

ในผู้ป่วยที่มี uremia สารหลายอย่างในร่างกายไม่สามารถขับออกจากร่างกายนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของเลือดของสารที่เป็นอันตรายเช่นยูเรียและเอมีนสารเหล่านี้สามารถกระตุ้นให้เกิดอาการคันที่ผิวหนังได้นอกจากนี้การเกาของผู้ป่วย สำหรับผิวแห้ง, ยั่วยวน, และไลเคน

ผู้ป่วยที่มี eosinophilia อาจมีการเปลี่ยนแปลงเหมือนกลากในผิวหนังของพวกเขาด้วยสิว, เกิดผื่นแดง, ไลเคน, และอาการคันที่รุนแรง, ที่รู้จักกันเป็นผิวหนังอักเสบ eosinophilic.

มาตรการป้องกันโรคเรื้อนกวางรองกับโรคเกี่ยวกับอวัยวะภายในส่วนใหญ่เป็นการรักษาเบื้องต้นของโรคหลัก

แผลติดเชื้อเรื้อรัง

ผู้ป่วยบางรายที่มีโรคเรื้อนกวางเรื้อรังมักจะมีแผลติดเชื้อเรื้อรังเช่นโรคกระเพาะเรื้อรังถุงน้ำดีอักเสบเรื้อรังไส้ติ่งอักเสบเรื้อรังติดเชื้อในท่อปัสสาวะเรื้อรังและการติดเชื้อที่ลำคอหรือ paranasal ไซนัส

กลากในผู้ป่วยเหล่านี้มักจะดีและไม่ดีและเมื่อติดเชื้อเหล่านี้จะถูกล้างออกกลากมักจะหายไป

สำหรับผู้ป่วยดังกล่าวควรสอบถามประวัติทางการแพทย์อย่างละเอียดการตรวจเสริมที่จำเป็นหรือการปรึกษาหารือกับแพทย์ในแผนกอื่น ๆ และยังสามารถทำการรักษาต้านการอักเสบเบื้องต้นได้อีกด้วย หากการรักษาด้วยยาแก้อักเสบมีประสิทธิภาพเป็นไปได้ว่าผู้ป่วยจะมีการติดเชื้อ

มาตรการป้องกันส่วนใหญ่เพื่อป้องกันและรักษาโรคติดเชื้อเรื้อรัง

ความผิดปกติของเลือดและน้ำเหลือง

ความผิดปกติของการไหลเวียนโลหิตและน้ำเหลืองยังสามารถนำไปสู่การเกิดกลากตัวอย่างที่พบบ่อยที่สุดคือกลากชะงักงัน โรคผิวหนังเกิดขึ้นโดยแสดงให้เห็น 1/3 ของขาท่อนล่างและผิวคล้ำของเท้า, มีเลือดคั่งหนาแน่น, คัน, คัน, คันที่เห็นได้ชัด, ยากที่จะรักษาหลังจากเกาและการตอบสนองที่ไม่ดีต่อการรักษาป้องกันอาการแพ้ทั่วไป กลากลูกวัวจะรักษาด้วยเช่นกันดังนั้นมาตรการป้องกันส่วนใหญ่จะรักษาโรคหลัก

นิสัยที่ไม่ดี

กลากในผู้ป่วยจำนวนมากเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการใช้ชีวิตที่ไม่ดีและผู้ป่วยบางรายแพ้แอลกอฮอล์ แต่ไม่สามารถเปลี่ยนนิสัยที่ไม่ดีได้
ผู้ป่วยบางรายมีโรคพิษสุราเรื้อรังในระยะยาวที่ทำให้เกิดโรคทางเดินอาหารและตับและกลากรอง
ผู้ป่วยบางรายมีชีวิตที่ผิดปกติมาเป็นเวลานานซึ่งรบกวนจังหวะทางชีววิทยาปกติของร่างกายนำไปสู่โรคเรื้อนกวางและโรคอื่น ๆ
ผู้ป่วยบางรายมีความชอบบางส่วนสำหรับอาหารรสเผ็ดที่สามารถทำให้เกิดหรือเลวลงกลาก

ปัจจัยท้องถิ่น

กลากเหมือนแผลสามารถเกิดขึ้นได้ในบาดแผลและการติดเชื้อที่ผิวหนังซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับการกระทำร่วมกันของจุลินทรีย์ในท้องถิ่นเนื้อเยื่อฉีกขาดหรือยาเสพติดพวกเขาจะปรากฏเป็นสีแดงของผิวรอบแผลหรือการติดเชื้อมีเลือดคั่งหนาแน่นและมีอาการคัน

ผู้ป่วยเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะเป็นโรคผิวหนังโดยอัตโนมัติและผื่นเหมือนกลากสามารถเกิดขึ้นได้แม้ในระยะไกลโดยเฉพาะสิวและแผลเล็ก ๆ ที่มือและเท้า

นอกจากนี้กลากทางช่องคลอดมักจะยืดเยื้อเนื่องจากการกระตุ้นประจำเดือนและระดูขาวกลากในริ้วรอยบางอย่างมักจะเกี่ยวข้องกับการหลั่งเหงื่อมากเกินไปและความยากลำบากในการระเหย

การขับเหงื่อที่มือและเท้าไม่ดีมักนำไปสู่การเกิดโรคเริม การป้องกันเป็นหลักในการรักษาโรคหลักและปรับปรุงสภาพท้องถิ่นเช่น debridement, ป้องกันการติดเชื้อและทำให้พื้นที่แห้งและสะอาด

ปัจจัยทางประสาทวิทยา

ผู้ป่วยจำนวนมากที่มีโรคเรื้อนกวางเรื้อรังมีอาการของความผิดปกติของระบบประสาทอัตโนมัติเช่นโรคนอนไม่หลับระยะยาวความวิตกกังวลความฝันและเหงื่อออกและผู้ป่วยบางรายพัฒนาโรคเรื้อนกวาง

ผู้ป่วยบางรายมีความผิดปกติของพฤติกรรมผิวหนังล้างร่างกายซ้ำ ๆ ด้วยสบู่อาบน้ำและผงซักฟอกที่น่ารำคาญซึ่งอาจนำไปสู่โรคเรื้อนกวางเมื่อเวลาผ่านไป

การบาดเจ็บทางระบบประสาทและกลากของผู้ป่วยเหล่านี้มักจะเกิดวงจรอุบาทว์ซึ่งส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อสุขภาพร่างกายและจิตใจของผู้ป่วย

หลังจากปัจจัยทางจิตวิทยาวิทยาได้รับการปฏิบัติอย่างมีประสิทธิภาพกลากจะค่อยๆดีขึ้นและรักษา

โดยสรุปสาเหตุของกลากมีความซับซ้อนมากและสาเหตุภายในของร่างกายมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับการเกิดกลากเมื่อวินิจฉัยและรักษาโรคเรื้อนกวางแพทย์ควรถามผู้ป่วยให้มากที่สุดเกี่ยวกับประวัติทางการแพทย์ของพวกเขาและทำให้จำเป็น การตรวจและทดสอบจะช่วยให้เข้าใจสาเหตุของโรคและดำเนินการป้องกันและรักษาตามเป้าหมาย